توجه: این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی بیماران بوده و به هیچ عنوان جهت ارائه مشاوره پزشکی تخصصی نمی باشد. لذا انجمن جراحان عروق ایران نمی تواند مسئولیت هر گونه ضرر و زیان ناشی از استفاده از این اطلاعات را در روند درمان بیماران بپذیرد. لازم است در تمام موارد بیماران با یک جراح عروق مشورت نمایند و مطابق دستورات ایشان عمل نمایند.
عمل سنتی ترمیم آنوریسم آئورت شکمی شامل باز کردن شکم برای جایگزینی آنوریسم با یک قطعه گرفت مصنوعی عروقی می باشد. این یک عمل جراحی بزرگ است و خطرات زیادی به همراه دارد. با این حال، در اکثر موارد موفقیت آمیز و چشم انداز بلند مدت خوب است. آئورت شکمی ترمیم شده با عمل جراحی باز معمولاً تا آخر عمر خوب عمل می کند.
بهبودی و مراقبتهای بعدی:
شما معمولاً بعد از عمل ۱ تا ۲ روز در بخش مراقبت های ویژه خواهید بود، تا پیشرفت بهبودی شما از نزدیک کنترل شود. همچنین معمولاً لازم است که شما برای مدت کوتاهی بعد از عمل از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده نمایید، اما سعی می شود که هر چه سریعتر شما از دستگاه تنفس جدا شوید و قادر به تنفس خودبخودی باشید.
به دنبال این نوع جراحی، روده ها مدتی دچار فلجی موقت می شوند، لذا لازم است تمام مایعات مورد نیاز شما از طریق سرم به شما داده شود تا زمانی که روده شما از حالت فلجی خارج شده و بتوانند مایعات خوراکی را تحمل نمایند. ممکن است لازم باشد به شما خون هم تزریق شود. برخی بیمارستان ها خون خود بیمار را که در طول عمل از دست داده اند، بازیافت می کنند و آن را دوباره به شما باز می گردانند.
جهت پیشگیری از تشکیل لخته در ورید عمقی (DVT) یا آمبول ریوی (PE) بعد از عمل ممکن است به شما داروهای ضد انعقاد خون تزریق شود. این موارد اغلب تا زمانی که کاملاً متحرک بشوید و از بیمارستان مرخص شوید، ادامه خواهد یافت. پزشکان سعی می کنند با دادن مسکن ها از طریق تزریق، از طریق لوله اپیدورال در پشت، یا با دستگاهی که قادر به کنترل خود بیمار با فشار دادن یک دکمه هستند، شما را از درد دور نگه دارند. طی چند روز آینده که شروع به بهبودی می کنید، به بخش عادی برمی گردید تا اینکه به اندازه کافی برای رفتن به خانه حالتان مناسب باشد (معمولاً ۸-۱۰ روز پس از عمل).
رفتن به خانه و مراقبت های بعدی:
اگر بخیه پوست شما به نوعی باشد که نیاز به برداشتن داشته باشد، معمولاً پس از بهبود کامل زخم محل عمل، انجام می شود. چندین هفته بعد از عمل احساس خستگی خواهید کرد اما با گذشت زمان این وضعیت بهبود می یابد.
ورزش:
ورزش منظم مانند پیاده روی کوتاه همراه با استراحت برای چند هفته اول و پس از آن بازگشت تدریجی به فعالیت طبیعی توصیه می شود.
رانندگی:
وقتی می توانید با خیال راحت اضطراری را انجام دهید رانندگی خواهید کرد. این به طور معمول 3-4 هفته بعد از عمل خواهد بود ، اما در صورت شک به پزشک خود مراجعه کنید. باید به بیمه گذاران خود اطلاع دهید که تحت عمل جراحی بزرگی قرار گرفته اید.
استحمام:
هنگامی که زخم شما خشک شد، می توانید به طور عادی حمام کنید. این به طور معمول قبل از ترک بیمارستان است.
کار:
اگر این مورد برای شما صدق کند، باید بتوانید در طی ۶ تا ۱۲ هفته از عمل دوباره به سر کار خود برگردید. پزشک معالج شما هنگامی که شما را برای ویزیت های بعد عمل می بیند، شما در این مورد راهنمایی می کند.
بلند کردن اجسام:
به مدت ۶ هفته بعد از عمل باید از بلند کردن اجسام و یا فشار شدید جلوگیری کنید.
داروها:
معمولاً با آسپیرین و استاتین با دوز کم اگر قبلاً آنها را مصرف نکرده اید، به منزل فرستاده می شوید. این باعث می شود خون کمتر لخته شود و سطح کلسترول شما را کاهش دهد. اگر به آسپیرین حساسیت دارید ممکن است یک داروی جایگزین تجویز شود.
عوارض:
مانند هر عمل جراحی بزرگ دیگر این احتمال وجود دارد که شما دچار یکی از عوارض پزشکی زیر شوید. ایم موارد شامل:
حمله قلبی
سکته مغزی
نارسایی کلیه
مشکل قفسه سینه
از دست دادن گردش خون در پاها یا روده
عفونت در رگ مصنوعی استفاده شده
احتمال ایجاد هرکدام از این موارد کم است، اما در کل به این معنی است که ممکن است برخی از بیماران از عمل خود یا در دوره کوتاه بعد از عمل زنده نمانند. برای اکثر بیماران این خطر در حدود ۷٪ از ترمیم آنوریسم باز است. به عبارت دیگر ۹۳ بیمار از هر ۱۰۰ بیمار بهبودی کامل از عمل خواهند داشت. پزشکان و پرستاران سعی خواهند کرد از بروز این عوارض جلوگیری کنند و در صورت بروز آنها به سرعت مقابله کنند. جراحان عروق در بیمارستان شما می توانند میزان مرگ و میر را برای این عمل به شما بگویند. اگر احتمال بروز عوارض جدی بیشتر باشد، معمولاً به این دلیل است که شما یک مشکل جدی پزشکی دارید. جراح شما در مورد این موضوع با شما صحبت خواهد کرد. مهم است که به یاد داشته باشید که جراح شما فقط در صورتی که معتقد باشد خطر ترکیدن آنوریسم بسیار بیشتر از تهدید ناشی از عمل است، درمان آنوریسم را به شما توصیه می کند.
ترومبوز ورید عمقی یا آمبولی ریوی :
پس از هر عمل جراحی بزرگ خطر ابتلا به DVT (ترومبوز ورید عمقی) یا PE (آمبولی ریوی) وجود دارد. برای کاهش این خطر ممکن است برای شما دارو مناسب تجویز شود، اما این مسئله را نمی توان به طور کامل نفی کرد. اگر مبتلا به DVT یا PE شوید، به یک دوره درمان دارویی (معمولا قرص وارفارین) به مدت ۳ تا ۶ ماه نیاز دارید تا میزان انعقادپذیری خون شما کم شود.
عفونت قفسه سینه:
این موارد ممکن است در پی این نوع جراحی بخصوص در افراد سیگاری اتفاق بیفتد و ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک و فیزیوتراپی باشد.
عفونت زخم:
در برخی موارد زخم های محل عمل جراحی آلوده می شوند و ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک ها وجود داشته باشد. عفونتهای جدی نادر است. گاهی اوقات، ممکن است برش محل عمل جراحی تحت بیهوشی تمیز شود.
عفونت گرفت عروقی:
به ندرت (در حدود ۱ در ۵۰۰)، گرفت عروقی داکرون ممکن است آلوده شود. این یک عارضه جدی است و معمولاً درمان شامل برداشتن گرفت مصنوعی عروق است.
نشت مایعات از زخم:
گاهی اوقات زخم کشاله ران شما می تواند با مایعی به نام لنف پر شود که ممکن است از بین بخیه ها نشت کند. این حالت معمولاً با گذشت زمان حل می شود.
مشکلات روده:
معمولا روده ها به آهستگی بعد از عمل جراحی دوباره شروع به کار می کنند. این امر نیاز به صبر و تحمل دارد و مایعات تا زمانی که روده شما به حالت عادی برگردد، از طریق سرم داده می شود.
ناتوانی جنسی:
این حالت ممکن است در مردان به دلیل قطع اعصاب موجود در شکم شما در طی عمل ایجاد شود. این اتفاق در حدود ۱۰٪ بیماران رخ می دهد.
برای کمک به خودم چه کاری می توانم انجام دهم؟
اگر سیگاری هستید باید تلاش کنید تا کاملاً ترک کنید. استعمال دخانیات باعث آسیب بیشتر به شریانهای شما می شود و خطرات حمله قلبی، سکته های مغزی و مشکلات گردش خون در پاها را افزایش می دهد. اقدامات بهداشتی عمومی مانند کاهش وزن ، رژیم کم چربی و ورزش منظم نیز دارای اهمیت هستند.
